शिवसमर्थ योग

प्रपंची आमुचे कुळी । तुळजा कुळदेवता । नेणता ऐकिले होते । जाणता स्मरले मनी ।।१।।
श्रेष्ठांची कामना होती । पुर्विली मनकामना । नौस जो नौसिला होता । तो त्यांपासूनि चुकला ।।२।।
पुत्राची घेतला त्यांचा । जोगी करूनि सोडिला । ख्यानति दाविली मोठी । न्यान नीति चुकेचिना ।।३।।
वैराग्य घेतले पोटी । सर्व संसार सांडिला । तुझिया दर्शना आलो । कृपादृष्टी नवाजीलो ।।४।।
तुझा नवाजीला आहे । महंत म्हणती जनी । तुझेची सर्वही देणें ।सर्वही तुजपासुनि ।।५।।
संसारीं मोकळें केलें । आनंदी ठाव दिधला । तोडिली सर्वही चिंता । तू माता सत्य जाहाले ।।६।।
पुर्विले काय मी सांगों । इछा पूर्ण परोपरी । मागील आठवेनासे । केले आश्च्यीर्य वाटले ।।७।।
सदानंदी उदो जाला । सुख संतोष फावला । पराधेनता गेली ।। सत्ता उदंड चालली ।।८।।
उदंड ऐकिले होते । रामासी वरु दिधला । मी दास रघुनाथाचा । मज हि वरदायेनी ।।९।।
श्रेष्ठांचा नौस जो होता । तो मी फेडीनसें म्हणें । पुष्प देउनी उतराई । ऐसे हे कल्पिले मनीं ।।१०।।
तुळजापूर ठाकेना । चालली पश्चिमेकडे । पारघाटी जगन्माता । सद्य येउनी राहिला ।।११।।
ऐसे हे ऐकिले होते । हेत तेथेची पावला । पुष्पाची कल्पना होती । तेथे पुष्प ची दिधलें ।।१२।।
ऐसी तुं दयाळू माता । हेमपुष्पची घेतलें । संतुष्ट भक्तीभावाने । त्रैलोक्यजननी पाहा ।।१३।।
थोड्याने श्ल्याघ्यता केली । थोरसंतोष पावली । उत्तीर्ण काये म्यां व्हावे । तुझे कृपेसी रोकडे ।।१४।।
तुझेच तुजला दिल्हे । म्यां हे कोठुनी आणिले । संकटे वारिली नाना । रक्षिले बहुतांपरी ।।१५।।
जीवीचे जाणते माता । तुं माता मज रोकडी । लोकांच्या चुकती माता । आचुक जननी मला ।।१६।।
येक ची मागणे आतां । द्यावे ते मजकारणें । तुझा तुं वाढवी राजा । सीघ्र आह्मा ची देखतां ।।१७।।
दुष्ट संव्हारिले मागे । ऐसे उदंड एकतो । परंतू रोकडे काही । मूळ सामर्थ्ये दाखवी ।।१८।।
देवाची राहिली सत्वे । तुं सत्व पाहासी किती । भक्तांसी वाढवी वेगीं । ईछा पूर्ण परोपरी ।।१९।।
रामदास ह्मणे माझे । सर्व आतुर बोलणे । क्षमावे तुळजे माते । ईछा पूर्ण ची ते करी ।।२०।।